Rehab nr. 2
Door: Camille
Blijf op de hoogte en volg One
20 Oktober 2016 | Brazilië, Mangaratiba
Hier zittend op het balkon van het missionary house, luisterend naar de golven van de oceaan, die ieder moment iets groener wordt, mag ik (Camille) voor jullie een blog schrijven.
Rond half vier zijn wij vertrokken naar een rehab kliniek 'in de buurt' van het huis waar wij slapen. Ik zeg in de buurt omdat alles hier tot 2 uur rijden als dichtbij wordt ervaren door de Brazilianen.
Allart en Joia gingen de uitdaging aan om in de truck van onze Amerikaans/Braziliaanse gastheer en gastvrouw te stappen. Daar waar zij overal snel doorreden hadden wij met onze tweewiel aandrijving wat moeite om de heuvels op te rijden.
Onderweg spraken wij over de mooie en ontroerende dingen die er zondag in de favela gebeurd waren. Ook spraken wij vol verwondering over de hond die maandag, na alle avonturen bij de watervallen, naast en voor de auto bleef rennen en in feite ons tegenhield om verder te rijden. Wij konden niet anders zeggen dat God deze hond gestuurd had om ons te beschermen!
Wij waren ontzettend benieuwd en vol verwachting naar de wonderen die er deze middag zouden plaatsvinden in de afkickkliniek zo'n uur verderop.
Maar voordat wij daar zouden aankomen werd besloten om de mensen die in de kliniek zaten te zegenen met rijst, pasta, suiker, sauzen en nog meer. Voordat we überhaupt de supermarkt hadden bereikt gebeurde al het eerste bijzondere op de snelweg. We stopten langs de kant van de weg waar Marcello (de Braziliaan, die CBC Colorado gedaan heeft), ons vertelde dat we achter iemand aan zouden rijden die net een jongeman had opgepikt die hij op straat had gevraagd of hij mee wilde naar een plek waar ze hem zouden kunnen helpen om af te kicken van zijn cocaïne verslaving. Dit zijn een van de dingen die je in Nederland nooit tegen zou komen.
Opnieuw lag de kliniek in een afgelegen plaatsje. Een straat waar koeien op de weg lopen en weilandjes het merendeel van het uitzicht vormen.
De deur werd geopend en direct kwamen vanuit alle kanten mannen van alle leeftijden aangelopen. De kleurrijke tuin en huisjes binnen de poorten maakten dat Joia en ik meteen zeiden: 'Hier zouden wij wel willen wonen!'.
De spullen werden uitgepakt waarna Allart zei dat Joia en ik moesten spreken. Wij keken elkaar met grote ogen aan. Maar zoals iedereen Allart, de grappenmaker, kent, mocht hijzelf en Marja spreken voor deze groep mannen, waarvan de jongste 16 was.
Allart sprak over de identiteit in Christus en de liefde van God die als een continue waterval over en door je heen komt om je te reinigen. Marja deelde over het herstel dat God in jouw leven wil laten zien. De dromen die hij vanaf je geboorte in je heeft gelegd en die Hij, no matter what, tot voltooiing wilt brengen. Het pad dat Hij voor je uitgestippeld heeft waar je alleen maar naar hoeft te vragen, en Hij zal het je laten zien. Johan deelde hierna zijn getuigenis waar het verhaal over de liefde én het herstel, duidelijk zichtbaar werd voor hen. Het is zo bijzonder om te zien dat alles zo mooi in elkaar overliep, het kan niet anders dan dat het geleid werd door de Geest.
Tijdens het ontbijt voorafgaand aan de outreach, spraken Marcello en Sandra over 'always being prepared'. Dat wanneer jij iedere dag het woord leest en hierop mediteert, dat jij altijd in staat bent om voor een groep mensen te spreken. En niets was minder waar, met maar 10 minuten voorbereidingstijd hebben Allart en Marja door de Geest gesproken en vele harten aangeraakt.
De tijd om te bidden voor de mannen was aangebroken. Iedereen kwam naar voren. Dit is zo'n groot verschil met Nederland. Deze mannen hebben de diepte van het leven bereikt en hebben niets meer om zich aan vast te houden. Ze zijn stuk voor stuk bereid om het pad van Jezus te volgen. Daar waar het in Nederland onmogelijk is om een verslavingskliniek binnen te stappen om mensen te bedienen, wordt je hier met open armen ontvangen!
Sommigen vroegen voor de doop in de Heilige Geest, waarna zij in tongen begonnen te bidden! Anderen wilden gebed voor het verbreken van familieproblemen, problemen in hun leven, verslavingen. Zo was er een man waarbij er direct een manifestatie plaatsvond van bevrijding van alcohol en sigaretten. Zonder dat er gevraagd werd wat hij voelde, liet hij weten dat zijn schouders helemaal licht voelden. Wat kan het leven en duisternis mensen soms onderdrukken. Maar wat wij mochten hen bemoedigen met het feit dat zij kinderen van Jezus zijn en dat niets hen kan onderdrukken, dat ze in autoriteit mogen staan en het Woord van God als schild kunnen gebruiken. Dat niets hen zal scheiden van de liefde van God.
Anderen wilden God bedanken voor de situaties in hun leven waar ze afscheid van hebben genomen en dat ze nu op het pad van de Waarheid wandelen!
We zijn het er allemaal over eens dat we nog nooit zulke mooie, warme, speciale mensen zijn tegengekomen. Dat we wel iedere dag dit zouden willen doen, dat je iedere dag rondom mensen bent die hunkeren naar de Waarheid en dit niet meer willen loslaten omdat ze weten dat niets anders dan Hij de leegte in je hart kan opvullen. Iedereen daar brengt een glimlach op ons gezicht!
Omdat Brazilianen net zo veel van eten houden als deze groep Nederlanders, zijn we na de rehab naar een sushi restaurant gegaan. Voor Marja zou dit de grootste uitdaging van de reis worden. We reden langs een vreemd industrieterrein, met daarna een haventje, waarna we terecht kwamen bij een originele sushi tent. En ja, het heeft alle 'all you can eat' restaurants in Nederland overtroffen!
Volgende keer meer over onze springavonturen en de rit terug naar Sao Paolo!
Ate próxima!
Rond half vier zijn wij vertrokken naar een rehab kliniek 'in de buurt' van het huis waar wij slapen. Ik zeg in de buurt omdat alles hier tot 2 uur rijden als dichtbij wordt ervaren door de Brazilianen.
Allart en Joia gingen de uitdaging aan om in de truck van onze Amerikaans/Braziliaanse gastheer en gastvrouw te stappen. Daar waar zij overal snel doorreden hadden wij met onze tweewiel aandrijving wat moeite om de heuvels op te rijden.
Onderweg spraken wij over de mooie en ontroerende dingen die er zondag in de favela gebeurd waren. Ook spraken wij vol verwondering over de hond die maandag, na alle avonturen bij de watervallen, naast en voor de auto bleef rennen en in feite ons tegenhield om verder te rijden. Wij konden niet anders zeggen dat God deze hond gestuurd had om ons te beschermen!
Wij waren ontzettend benieuwd en vol verwachting naar de wonderen die er deze middag zouden plaatsvinden in de afkickkliniek zo'n uur verderop.
Maar voordat wij daar zouden aankomen werd besloten om de mensen die in de kliniek zaten te zegenen met rijst, pasta, suiker, sauzen en nog meer. Voordat we überhaupt de supermarkt hadden bereikt gebeurde al het eerste bijzondere op de snelweg. We stopten langs de kant van de weg waar Marcello (de Braziliaan, die CBC Colorado gedaan heeft), ons vertelde dat we achter iemand aan zouden rijden die net een jongeman had opgepikt die hij op straat had gevraagd of hij mee wilde naar een plek waar ze hem zouden kunnen helpen om af te kicken van zijn cocaïne verslaving. Dit zijn een van de dingen die je in Nederland nooit tegen zou komen.
Opnieuw lag de kliniek in een afgelegen plaatsje. Een straat waar koeien op de weg lopen en weilandjes het merendeel van het uitzicht vormen.
De deur werd geopend en direct kwamen vanuit alle kanten mannen van alle leeftijden aangelopen. De kleurrijke tuin en huisjes binnen de poorten maakten dat Joia en ik meteen zeiden: 'Hier zouden wij wel willen wonen!'.
De spullen werden uitgepakt waarna Allart zei dat Joia en ik moesten spreken. Wij keken elkaar met grote ogen aan. Maar zoals iedereen Allart, de grappenmaker, kent, mocht hijzelf en Marja spreken voor deze groep mannen, waarvan de jongste 16 was.
Allart sprak over de identiteit in Christus en de liefde van God die als een continue waterval over en door je heen komt om je te reinigen. Marja deelde over het herstel dat God in jouw leven wil laten zien. De dromen die hij vanaf je geboorte in je heeft gelegd en die Hij, no matter what, tot voltooiing wilt brengen. Het pad dat Hij voor je uitgestippeld heeft waar je alleen maar naar hoeft te vragen, en Hij zal het je laten zien. Johan deelde hierna zijn getuigenis waar het verhaal over de liefde én het herstel, duidelijk zichtbaar werd voor hen. Het is zo bijzonder om te zien dat alles zo mooi in elkaar overliep, het kan niet anders dan dat het geleid werd door de Geest.
Tijdens het ontbijt voorafgaand aan de outreach, spraken Marcello en Sandra over 'always being prepared'. Dat wanneer jij iedere dag het woord leest en hierop mediteert, dat jij altijd in staat bent om voor een groep mensen te spreken. En niets was minder waar, met maar 10 minuten voorbereidingstijd hebben Allart en Marja door de Geest gesproken en vele harten aangeraakt.
De tijd om te bidden voor de mannen was aangebroken. Iedereen kwam naar voren. Dit is zo'n groot verschil met Nederland. Deze mannen hebben de diepte van het leven bereikt en hebben niets meer om zich aan vast te houden. Ze zijn stuk voor stuk bereid om het pad van Jezus te volgen. Daar waar het in Nederland onmogelijk is om een verslavingskliniek binnen te stappen om mensen te bedienen, wordt je hier met open armen ontvangen!
Sommigen vroegen voor de doop in de Heilige Geest, waarna zij in tongen begonnen te bidden! Anderen wilden gebed voor het verbreken van familieproblemen, problemen in hun leven, verslavingen. Zo was er een man waarbij er direct een manifestatie plaatsvond van bevrijding van alcohol en sigaretten. Zonder dat er gevraagd werd wat hij voelde, liet hij weten dat zijn schouders helemaal licht voelden. Wat kan het leven en duisternis mensen soms onderdrukken. Maar wat wij mochten hen bemoedigen met het feit dat zij kinderen van Jezus zijn en dat niets hen kan onderdrukken, dat ze in autoriteit mogen staan en het Woord van God als schild kunnen gebruiken. Dat niets hen zal scheiden van de liefde van God.
Anderen wilden God bedanken voor de situaties in hun leven waar ze afscheid van hebben genomen en dat ze nu op het pad van de Waarheid wandelen!
We zijn het er allemaal over eens dat we nog nooit zulke mooie, warme, speciale mensen zijn tegengekomen. Dat we wel iedere dag dit zouden willen doen, dat je iedere dag rondom mensen bent die hunkeren naar de Waarheid en dit niet meer willen loslaten omdat ze weten dat niets anders dan Hij de leegte in je hart kan opvullen. Iedereen daar brengt een glimlach op ons gezicht!
Omdat Brazilianen net zo veel van eten houden als deze groep Nederlanders, zijn we na de rehab naar een sushi restaurant gegaan. Voor Marja zou dit de grootste uitdaging van de reis worden. We reden langs een vreemd industrieterrein, met daarna een haventje, waarna we terecht kwamen bij een originele sushi tent. En ja, het heeft alle 'all you can eat' restaurants in Nederland overtroffen!
Volgende keer meer over onze springavonturen en de rit terug naar Sao Paolo!
Ate próxima!
-
20 Oktober 2016 - 17:17
Greta:
Wat mooi Camille! Enneh...wat betreft het aanbod van die grappenmaker Allart om jou te laten spreken....Hij weet ws (nog) niet dat jij een gewéldig getuigenis hebt of misschien beter...een geweldig getuigenis bént van de wonderen die God voor jou heeft gedaan.
Ik bid dat jij mag spreken over de lichamelijke genezing die God heeft laten zien in jouw leven.
Dat je de zegen daarvan mag ontdekken in de vrijheid die jullie ervaren bij de Brazilianen.
Nou, ik geloof dat er een persoonlijk berichtje gaat volgen voor jou op je mail Camille... : )))
Shalom voor jullie. Ps. 35: 27d. Zoek het woord 'vrede' (hsv) maar eens op. -
20 Oktober 2016 - 18:15
Marieneke:
Wat een mooie dingen maken jullie mee❣️
Aan Hem alle eer!
Hartelijke groetjes uit een herfstig Nederland -
20 Oktober 2016 - 20:40
M&M:
Tot in tranen geroerd.. Zo ontzettend mooi wat jullie mogen betekenen in Brazilië voor anderen en voor elkaar! Dank weer voor een uitgebreid verslag waarin we mogen mee lezen, zien, ervaren.. Wij hebben een Levende God! -
20 Oktober 2016 - 20:57
Annet En Ricardo:
Lieve allemaal,wat een mooi verslag,Camille.Wat geweldig Marja en Allart dat jullie hebben gesproken!Geen voorbereiding ,afhankelijk van de HG.Steeds meer in jullie bestemming en fantastisch dat onze kinderen daar getuigen van mogen zijn.Prachtige foto's overigens.De hemel juicht -
20 Oktober 2016 - 21:16
Jantien:
Toppers! Wat gebeuren er mooie dingen in Brazilië. Dank U Jezus❤️ -
20 Oktober 2016 - 21:25
Jacolien:
Dank je wel voor het mooie verslag. Gaaf dat we jullie reis zo op een afstand mee kunnen maken. Groetjes en zegen -
20 Oktober 2016 - 21:50
Jan:
Prachtig om -een deel van- wat jullie meemaken hoe God door jullie heen werkt in Brazil! Echt geweldig te zien hou Hij werkt door wonderbaarlijke ontmoetingen, zelfs met honden. Deed me denken aan Bileam en die ezel ;-) -
21 Oktober 2016 - 07:00
Hennie:
Wilma en ik volgen jullie op de voet, met verwondering en met vreugde. Wat een goede Vader hebben we toch; dat hij door jullie tot zegen is voor de mensen die jullie daar mogen bedienen! Wat geweldig dat er velen uit de duisternis in het licht mogen stappen, tot eer en glorie van Zijn Naam.
Zegen op jullie uitstappen en genieten voor de komende dagen. -
21 Oktober 2016 - 09:24
Rik:
Wow echt super awesome om al jullie verslagen te lezen.. God is gewoon zoooo goed! Veel zegen voor de rest van de reis en dank dat wij zo mee mogen genieten van deze geweldige missiontrip. -
21 Oktober 2016 - 21:48
Olof:
Een mooi beeldend verslag waarin jullie wandelen in je bestemming tot zegen van de ander.
Zo gaaf om Zijn aanwezigheid en bescherming te ervaren in jullie dagelijkse wandel met Hem. God werkt door jullie heen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
